Avustralya'dan speed/thrash adına çıkmış en iyi demo nedir derseniz, karşınıza 1989 yılında kaydedilmiş "Wings Of Death" belirme ihtimali oldukça yüksektir, yok öyle yaka paça şekilde de değil, gayet kendinden emin ve asil biçimde....
Avustralya kültü grup Armoured Angel'ın kötü bir işi yoktur, sadece diğer işlerine nazaran "daha iyi" işleri vardır. "Wings of Death" demosu benim en çok sevdiğim işi olmuştur. Grup ilk 2 demoda speed/thrash icra etmiş daha sonra "Stigmartyr" 7 liği ile death metal alanına geçmiştir. Ve bu türde de oturaklı, kalender ve aynı zamanda karakterli işler üretmiştir. Grubun tarzı değişse de vokalde fazla bir değişiklik olmamıştır vokal değişse de. Vokal speed/thrash dönemide de sert, kaba bi stile sahipti, ki bu benim çok işime gelen birşeydir.
M-A'ya baktığımızda Armoured Angel'ın Alchemist ile beraber Avustralya'nın "Metal for the Brain" adındaki metal etkinliğini kurmakta sorumlu olduğunu görüyoruz. Ne demektir bu ? Bu ada için büyük sorumluluk altına girmiş olduğunu tescil ettirmiştir diyebiliriz. Zaten baştan beri kazıması klas ve nizami olan bir gruptu. Dolayısıyla başlık parası gibi duracak hali yoktur !
Demo'daki elemanlara bakalım;
Bas: Glen "Lucy" Luck
gitar: Matt Green
Davul/vokal: Joel Green
"Wings of Death" demosu 4 parçalık bir kasettir. Burada genelde mid-tempo yol alan besteler duyacaksınız. Kayıt demoya göre temizdir, bası da algılayabilirsiniz. Speed ya da Speed/thrash grupların çoğunluğunun vokali berbat çığlık çığlığa olduğu için bu yeraltlarından fışkırıp elimize geçtiği için bizi sevindirdi. Adadan çıkmış yüzlerce grup yoktu, ve genelde de boş gruplar çıkmazdı. Slaughter Lord, Hobb's Angel of Death, Martire.. hep ekstremliğin peşinde koşturmuş, isimlerini zirveye kazımış gruplardır, hiçbir zaman unutulmayacaklardır.
Parçalara gelirsek;
A yüzü: 1. Armoured Angel 2. Madame Guillotine
B yüzü: 3. Christian Slaughter 4. Crush, Kill, Destroy
Tema satanizm üzerine kurulmuştur, parça isimlerinden de bu karşıtlık, isyankar tavır bellidir. Kutsal olarak kabul edilen şeyleri boz, yak, kavur. Hristiyanlığa karşı ağır nefret, karşıtlarına sagılar sunmaca konsepti grubun raconudur.
Gitarlar 1989'a göre modern değil, kirli ama duyulabiliyor tüm riffler ve sololar, gömülü kalmamış. Sadece biraz daha öne alınabilirmiş. Çok klas akılda kalıcı rifflere ev sahipliği yapmakta olduğu kuşkusuz bir gerçek kaset boyunca. Girdap gibi kavurucu yerleri olduğu gibi, uzun soluklu orta tempo gidilen yerlerin nasıl geçtiğini farkına varamayacaksınız. Komplike karışık beste düzenleri olmasa da bağlayıcı güzel geçişlere sahip gitarları var. 4 parça da birbirinden farklı zamanda bestelenmiş gibi, yani farklı fikirlerden yola çıkıldığını söylüyor size uzatmadan. Bunu iyi olarak değerlendirebilirsiniz, çünkü zaten yapılabileceğin en iyisini yapmaya çalıştıklarını görüyorsunuz, ve sonuç hiç de sıradan değil.
Davul, gitarın dispanseri desek yanlış olmaz. Her an ortamın kızışmasını sağlayan alt yapıyı oluşturuyor. Tremelo çekişleri, hayet saydırmalarıyla bir an bile boşluğa düşmemeniz için elinden geleni yapmış Joel Green kişisi, ki aynı anda o sadistik vokalleri yapıyor. Spa spalar eşliğinde vokal partları okuyuşları çok güç, dahiyane kişilik gerektirdiğinden söylemiyorum. İşinin hakkını oldukça vermiş...
Baslar arkadan az da olsa algılanabiliyor olması demo için kötü olamaz. Gitarın ardını iyi beslemiş, ve bazı yerlerde iyi senkoplar hazırlanmış.
Size Avustralya adasından çıkmış bir kilometre taşından bahsettim. Thrash fanatiklerinin oldukça ilgisini çekecek bir yapıt olduğu kanısındayım. Bu demodan sonra bir daha asla böyle olmadılar, ve grupla tanışmamışlara önerim bu demo ile başlamasıdır. Old skool ruh hastasıysanız zaten biliyorsunuzdur, bilmiyorsanız arşivinize kazandıracağınız önemli bir iş var karşınızda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder