13 Aralık 2010 Pazartesi

Death-Scream bloody Gore (1987)



Death metalin şuan bulunduğu konumdan yıllar öncesinde fitili ateşliyen isimlerden biri olan Death-Scream bloody gore.Nasıl kazırım?,Bir kazımacı nasıl müzik yapmalıdır? v.b. gibi soruların cevabını en baştan vermiştir.87 de yazılan kullanma kulavuzuna şuan deathcore bile etklenmiş.Gelişimi siz düşünün.

Mutilation demosunun kaydindan bir sene sonra Chris Reifter ile bir lise dj niin anonsu ile irtibata geçen Chuck Schuldiner aradığı davulcuyu ve kader arkdaşını bulmuştu.Öyle ki bu iki isimin death metalin temel taşlarından olduğu tartışılacak bir konu değildir.

Bir itirazı olan iki paket haribo alsın gelsin konuşalım.


Kazımacı için vakit nakittir diyen paşalarımız.Hiç vakit kaybetmeden stüdyonun yolunu tutmuşlardır.Reifter daha önceden death dinlediği için zombie rutial,mutilation aklına kazınmıştı.

Genç yaşlarında yüksek rütpelere ulaşan bu ikili ilerliyen yıllarda biri ilkeliğin diğeri ise tekniğin sembolu olucaklarini o zamanlardan sinyalerini vermekteydiler.Genel olarak albüme şöyle bir göz attiğimizda kapağın ne kadar muhteşem olduğunu gözden kaçırmamak lazım.Undeadler toplaşmış kadehlerinden kan içiyor.Ünlü ispanyol zombileri blind dead serisindeki zombileri andırıyor.Ayrıca kim çizdiyse çok acayip bir gölgeleme ve ışıklandırma yapmış.

Müziğe gelince burda reifterı'ın etkisinden bahsetmenden olmaz.Çaldığı davullarla bugün hala dinlediğimizde yüzümüzü ekşiltiyor,dişlerimizi kenetlendiriyor.Chuck in yazdığı rifflere denicek yok adam ozamandan ışık tutmuş bu iş böle olur demiş.Şimdikilerden çiğ tek fark o.


Daha fazla lafı uzatmadan şöyle bir parça sıralamasına bakalım.




1.Infernal Death
2.Zombie Ritual
3.Denial of Life
4.Sacrificial
5.Mutilation
6.Regurgitated Guts
7.Baptized in Blood
8.Torn to Pieces
9.Evil Dead
10.Scream Bloody Gore

Baştan sona vurucu bir albüm.Ne yapılması gerekiyorsa yapılmış.Korku filmlerine göz kırpmaca death metalin temelinde var.Possessed ve Necrophagia Exorcist derken,Death'te ise ''Evil dead'' görüyoruz.Burdan anlaşılan felsefe koşturanda korku filmlerinden korkar.Korku öle lafla açıklanamaz.Bir varlıktan ya da herhangi bir şeyden korkuyorsak,bunu yenmenin en kolay yolu kazımaktır.Benim favori parçam Baptized In Blood.

Infernal Death,fırtına öncesi sesizliği andıran girişi ile albümün genel bir özeti diye bilirim.Burda abi solo koysak mı? koymasak mı? mücadelesine girdiklerine eminim.Kısa bi solo atmış Evil .
Baslarıda kendisinin çaldığını göz ardi etmiyelim.Çok belirgin olmasada ton olarak davul ile muhteşem uyumlu baslar yazmış.Sözleri kimlerini tatmin etmesede başlangıç için gayet güzel ki chuck ın gelecekte yapıcağı işlere bakıcak olursak burnuma buram buram reifter kokan işlerler geliyor.

Zombie Ritual,arabik ve durgun girişi ile böle bişeylerde yaparsanız yanlış olmaz.Bununda gideri var diyor.Herşeyi ile muhteşem.Temposu yüksek.Reifterın çaldığı davulları çok dikkatli dinlemenizi tavsiye ederim.Yok böle bişey.Yıllar geçse bile tekniği nekadar düşük olsada.Rahmetlinin sahnede en çok çalmayı sevdiği parçaların başında geliyor.Kendisi bu parça için kısaca şöyle diyor.''Çünkü diğerlerinden oldukça RUHLU.''


Denial of Life,chuckın vokaları ozamanlar daha öfke doluymuş.Son yıllarda iyice çığlıklara dökmüştü.Çok karanlık,acı dolu liriklere sahip olan parçanın yapısıda bir okadar karanlık.Girişi o zamanın slayerını andırıyor.

Mutilation,işin aslı albümde buram buram Autopsy kokan bir parça.Demeki demoda cok sevmiş Riefter bu parçayı.

Regurgitated Guts,Parçanın liriklerinden ve isminden bana meşhur City of the living dead filmındeki kusma sahnesini hatırlatıyor.Oldukça thrash var-i bir parça.Son kısmındaki spa spalı atak ve solo insanın keyfini yerine getiren cinsten.




Baptized in Blood,Albümde yer alan favori parçam,Özellikle girişi beni benden alıyor.Günümüz de bile bu derece de bir parça zor yapılır.Chuck ve Chris'ın Death metal için doğuduğunu gösteren parçadır kanımca.

Torn to Pieces,tüm parçaları birbirine bağlayan parçalardan biri,hemen ardından gelecek olan Evil Dead gibi özel bir parçaya yol açmış.Evil dead'ın gaddar girişi ve ölümcül soloları kanımca death metale en yakışan sololar.İlerleyen albümlerde gelecek olan daha teknik soloları sevemedim gitti.Sonra ki günlerde de gördük ki yıllar sonra bile Chuk konserlerde en içten olarak bu albümde yer alanları çaldı.

Veda parçası olan Scream Bloody Gore aynı zamanda albümün adını taşımakta olan bir parça.Bu parçada en çok dikkatimi çeken Chuck'ın vokalleri ile parça isminin muhteşem uyumu.


Son kısmındaki dalgalanma fazlası ile renk katmış.

İlerleyen yıllarda çıkan cd versiyonunda yer alan 2 parça,Beyond the unholy grave ve land of no return death metal adına ne kadar ihtişamlı bir albüm olduğunun bonus'ta bile bile kanıtıdır.

Üzerinden yıllar geçse de dinlemekten hiç bıkmadığımız bu albüm bence Death'ın en iyi albümü.Death ile alakalı asıl en önemli mevzu ise bu grupta yer alam 3 kişiden 2 si death metal adına önemli isimler oluşu.

Daha önceden yazmış olduğum bu albüm analizini Chuck'ın ölüm yıl dönümünde yayımlakmak benim için manidar oldu.

Lord magius/Haribo extreme culture aittir.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts with Thumbnails